Nuujts

Zondig 3 april 2022

Vriedig 17 fibberwaarie 2023

© Annemiek Mommers

Ondernemers Louis Vahsen (links) en Roger Vroomen (midden), in gezelschap van Jack van Oorschot van Club Wo-Van, ontfermen zich over de loodzware koepel van de oude stadskiosk van Sittard.

REUS VAN STAAL

Krijgt Sittard de verdwenen stadskiosk terug?

Zonder twijfel een van de meest besproken objecten in de geschiedenis van Sittard: de grote oude stadskiosk. Het stalen gevaarte werd in 2010 op last van het gemeentebestuur afgebroken en van de Markt verbannen. Maar dertien jaar na dato lonkt een comeback.
Eens in de zoveel jaren duiken ze weer op, in velerlei vormen: geruchten en speculaties over de historische, maar sinds 2010 abrupt van het toneel verdwenen stadskiosk van Sittard. Tot nog toe bleken ze zonder uitzondering loos, maar dit maal liggen de kaarten anders.
Want de kans is reëel dat het stalen gevaarte, waarvan alleen al de koepel meer dan negenduizend kilo weegt, volgend jaar terugkeert in de Sittardse binnenstad. Het initiatief daartoe van Club Wo-Van, de meer dan honderd jaar oude vereniging, die het sociaal-cultureel leven in Sittard in woord en daad ondersteunt, is in elk geval veelbelovend.

PONTIFICAAL

Eerst maar even een stukje geschiedenis. In een grijs verleden stonde de elf meter hoge stadskiosk – sokkel inbegrepen – pontificaal midden op Sittardse Markt. Daar vervulde hij allengs nog maar sporadisch een culturele functie, onder meer als podium voor concerterende muziekgezelschappen. Omdat het nostalgische bouwwerk steeds vaker een sta-in-de-wegbleek tijdens evenementen op het plein, werd de kiosk in 2010 na veel politiek gekrakeel afgebroken en in onderdelen naar het staalconstructiebedrijf Vahsen getransporteerd. Saillant detail: de afbraak-operatie kostte de gemeente destijds bijna een ton. Anno 2023, dertien jaar na de tumultueuze verbanning van de Markt, staat de stalen reus nog steeds op het terrein van Vahsen.
Om precies te zijn aan de achterzijde van de bedrijfsgebouwen, anoniem in een hoekje in de openlucht. “Na de demontage en het transport werden we eigenaar van de kiosk (die in 1993 door de Rabobank aan de gemeente Sittard is geschonken toen Sittard 750 jaar stadsrechten had, red.). Maar ja, intussen staat hij hier nu na al die tijd nog steeds te staan”, vertellen Louis Vahsen (55) en Roger Vroomen (56), de twee directeuren van het staalconstructiebedrijf dat volgend jaar zijn honderdste verjaardag viert. En dat laatste gegeven blijkt in dit verband niet onbelangrijk, “Bij gelegenheid van ons eeuwfeest willen we de kiosk terugschenken aan de stad”, zegt Vahsen. “Het is echt een prachtobject, waaraan veel Sittardenaren bovendien dierbare herinneringen koesteren Zo’n kiosk heeft een duidelijke culturele functie, aan voorbeelden in binnen- en buitenland geen gebrek. Kortom hij hóórt gewoon in de binnenstad, zonder twijfel. Maar voor een terugkeer moet er wél nog het nodige gebeuren. Ook in financiële zin.
Vahsen verklaart zich nader. “Er komt heel wat bij kijken voor het zover is. Om te beginnen moet de kiosk verder worden gerestaureerd, hij moet echt tiptop in orde zijn. Daarna volgt dan nog een speciaal transport naar de plaats van bestemming, onderschat dat niet. Verder moeten ter plekke eerst nog leidingen worden gelegd voor elektra en eventueel ook water.” Al bij al bedraagt het nieuwe kostenplaatje al gauw vijftig tot zestig mille, becijfert Vahsen. ”En nog even voor alle duidelijkheid voor de kiosk zelf vragen we geen cent.”

COMEBACK

Jack van Oorschot, al 45 jaar actief bij Club Wo-Van, schuift aan en knikt instemmend. Bestuur en leden van deze oer-Sittardse organisatie zien een comeback van de kiosk helemaal zitten, zo veel is zeker. In de loop van dit en de eerste helft van volgend jaar zet de vereniging tal van fondsweringsacties op touw om de benodigde bedrag bijeen te harken. “We rekenen ook op een bijdrage van de gemeente”, laat van Oorschot (71) zich ontvallen. De eerste duizend euro zijn trouwens al binnen, dankzij de verkoop door Wo-Van van tweeduizend nonnevotten afgelopen weekend in de binnenstad.
Blijft nog één prangende vraag over: waar moet de kiosk landen nu de Markt geen optie meer is? Eensgezind leggen van Oorschot, Vahsen en Vroomen twee ‘voorkeurslocatie’ op tafel: “Het oude ziekenhuisterrein en de schootsvelden. Allebei hartje Sittard, allebei mooie plekken met voldoende ruimte.” Maar nou eerst de financiën.

© Laurens Schellen De Limburger